Het kortstondige succes van de “Robbedoes” huizen

Het heet Robbedoes-stijl, Boomerang, Expo58 of Speelse Architectuur.

Het kwam naar ons toe in het midden van de jaren vijftig vanuit de Verenigde Staten, een land waar wij Europeanen met afgunst en verwondering naar keken.

Tien jaar scheidde ons van het einde van de 2^de wereldoorlog, alles moest vernieuwd worden op het continent. Men was overal aan het herbouwen.

De Amerikanen brachten ons moderniteit, schitterende auto’s, individuele huizen met uitgeruste keukens, garages en charmante kleine tuinen, de beroemde Amerikaanse “way of life” waar veel Belgische gezinnen van droomden.

Sommige architecten benaderden deze innovatieve stijl met min of meer succes, waarbij ze de symmetrie, strengheid en traditionele materialen lieten varen en beton en synthetische materialen mengden.

Er werd vrij spel gegeven aan platte of vlindervleugeldaken, aan rondingen, aan schuine vlakken, aan de integratie van nieuwe materialen bij voorkeur in felle kleuren, optimisme was op zijn plaats.

Expo 58 gaf een echte kick-off aan nieuwe creaties, de futuristische architectuur die aanwezig was op de Wereldtentoonstelling, daagde, betoverde en verleidde toekomstige eigenaren.

Veel huizen en villa’s werden gebouwd aan de rand van steden in nieuwe wijken die ontstonden na de bevolkingsgroei. Brussel, maar ook Antwerpen, Gent, Charleroi zullen deze zeer bijzondere innovatieve huizen uit de grond zien komen.

De bijnaam Robbedoes komt van de uitgeverij Dupuis uit Marcinelle (Charleroi).

In de avonturen van Robbedoes en Fantasio illustreerde de briljante stripverhaal-ontwerper André Franquin zijn strips met avant-garde huizen, waarbij hij de architecturale codes van deze speelse stijl overnam tot in het ontwerp van interieurs en auto’s…

Deze innovatieve trend zal niet lang duren, uiterlijk van 1955 tot 1970. De stijl was waarschijnlijk iets te avant-garde voor een meer traditioneel Belgisch publiek.

Een beetje zoals Art Nouveau die rond de eeuwwisseling architecturale codes brak en slechts 15 jaar duurde…

Sommige parels hebben desondanks weerstand geboden, de innovatieve materialen van die tijd hebben voor velen de tand des tijds niet kunnen doorstaan.

De best bewaarde exemplaren werden gelukkig intelligent onderhouden of gerestaureerd, zoals hieronder Villa Woudrand in Ukkel (Brussel). 

Tegenwoordig is de jaren 50-stijl terug, in de zeer gewilde “vintage” meubels, blader gewoon door de decoratiemagazines om ze met plezier opnieuw te ontdekken.

Eigentijdse meubelediteurs brengen de grote klassiekers opnieuw uit en vinden nieuwe modellen uit, grotendeels geïnspireerd door de eerste.

Een paar parels om te zien in Brussel